عملیات روسازی بتنی

خاک سطح زمین بنظور اجرای دال بتن آرمه باید حداقل تا عمق 100 mm یا هر عمق مورد نیاز برداشته شود. بستر روسازی باید از هر نوع علف هرز و یا مواد آلی غیر ضروری پاک شود. مصالح نرم را برداشت کرده و بجای آن مصالح زیراساس ریخته و متراکم نمایید. اگر در محل روسازی علفهای هرز وجود دارد، ممکن است لازم باشد بستر خاکبرداری شده توسط علف کشهای معمولی مانند کلرید سدیم اصلاح شود، ولیکن احتمال آنکه علفهای هرز بتوانند در لایه های فوقانی خاک نفوذ کنند بسیار بعید بنظر می رسد. در صورتی که لازم است در لبه های سطح روسازی جدول کار گذاشته شود، باید در این مرحله آنرا انجام داد. استفاده از آجر چینی ساده یا تزیینی یا چیدن قلوه سنگ در امتداد لبه های سطح، بگونه ای که زیبا دیده شوند، نیز همگی مناسب می باشند. در حالی که نیازی به تزیین لبه کار نیست می توان از قالب بندی موقت استفاده کرد.

لایه زیراساس بتن

در زمانی که وضعیت زمین خوب باشد، بتن را می توان مستقیماً روی یک لایه ضد رطوبت که در بالای بستر زمین گذاشته شده ریخت. برای بارهای بزرگتر، یا زمینهای بد، پیشنهاد می گردد قبل از بتن ریزی دال، یک لایه زیراساس از مصالح سنگی دانه ای ریخته و متراکم کنید یا ابتدا بتن مگر اجرا کنید و یا آنکه زیر لایه زیراساس یک لایه ژئوتکستایل پخش کنید. در زمینهای نرم یا زمینهای با شرایط مشکوک، لایه زیراساس در توزیع بار دال بتنی حجیم کمک می کند، البته در این موارد اطلاع از نظرات فنی یک مهندس حرفه ای ساختمان یا سازه بهترین راه می باشد.

حداقل ضخامت روسازی بتنی

در صورتی که طراحی روسازی بتنی انجام نشود بصورت تقریبی مقادیر حداقل زیر بعنوان راهنما برای ضخامت دال بتنی روسازی در نظر گرفته شوند :

راه های بتنی باید حداقل به ضخامت 75-100 mm باشد. برای محل پارک وسایل نقلیه یا پارکینگ ها این ضخامت باید حداقل 100 mm در نظر گرفته شود. برای بارهای سنگینتر، مانند وانتهای بزرگ، ضخامت دال بتنی را 150-200 mm در نظر بگیرید. دالهای بتنی که برای بارهای استثنایی بکار می روند، مانند محوطه های تجاری، محل پارک کامیونها و غیره باید حداقل به ضخامت 200 mm باشند و بشکل خاصی طراحی شوند و احتمالاً نیاز به زیر اساس بضخامت حداقل 100 mm دارند. علاوه بر این در بتن باید از شبکه آزماتور گذاری فولادی یا بتن با الیاف مسلح استفاده کرد.

لبه های دال کف را می توان به یکی از روشهای زیر نگهداشت :

• اجرای دیوارهای موجود
• اجرای دیوار دائمی یا نصب جداول راهسازی
• ساخت قالب موقت

ضروریست قبل از بتن ریزی تمهیدات لازم جهت قالب بندی بتن پیش بینی شود.

اجرای قشر ضد رطوبت زیر بتن کف

قبل از بتن ریزی کف باید در زیر آن یک لایه ضد رطوبت کار گذاشته شود. در حال حاضر انواع مختلفی از عایقهای ضد رطوبت مناسب برای امور مختلف موجود می باشند. انتخاب نوع مناسب این لایه پس از مطالعه کاتالوگ مشخصات فنی آن که توسط تولید کننده ارائه می گردد صورت می گیرد.

عایق رطوبت به دو منظور بکار می رود : اولاً کف دال ممکن است در معرض حمله نمکها (مانند کلریدها) یا مواد شیمیایی دیگر موجود در زیر اساس یا بستر زمین قرار گیرد که به بتن صدمه وارد کند و امکان مشاهده از زیر وجود نداشته باشد. ثانیاً، این لایه عایق مانع از آن می شود که بتن تازه ریخته شده سریعاً در اثر از جذب آب توسط زیراساس یا بستر روسازی (از دست دادن آب بتن)، خشک شود که اثر معکوس بر روی مقاومت بتن داشته و باعث ظهور صدها ترک سطحی کوچک در بتن می گردد.

در صورت نیاز به همپوشانی لایق عایق، پهنای همپوشانی باید حداقل 350 mm در نظر گرفته شود، و ترجیحاً با نوار چسب به هم متصل شوند تا مانع نفوذ آب موجود در زمین یا خروج آب مخلوط بتن شود.

آرماتور گذاری بتنجهت اطینان از انکه ترکهای بوجود آمده در روسازی بتنی، که معمولاً رخ می دهند، تهدیدی برای یکپارچگی سازه ای بتن نباشد آرماتور گذاری دال بتنی روسازی انجام می شود.

درزهای حرکتی (جابجایی) در دالهای بتنی

درزهای حرکتی (درزهای انبساط، درزهای انقباض، درزهای جدایی، درزهای کنترل ترک و غیره) در دالهای بتنی به منظور حفاظت از دال در برابر ترک خوردن بکار برده می شوند. به این ترتیب امکان حرکت اجتناب ناپذیر دال فراهم شده و از انتقال نیروهای اضافی به سازه های مجاور جلوگیری می شود.